Dokąd zmierza sztuczna inteligencja? prof. Andrzej Dragan - didaskalia#158
🎯 Cytat: "No bo w końcu my to jesteśmy co myśe taki algorytm, który jest w takim ciasnym pudełku z kościowany na czuku kręgosłupa i tam w tym pudełku są dziury i dziurami wchodzą różne sygnały z zewnątrz z oczu z innych miejsc naszego organizmu."
🤬 Sceptyk (Atak): To uproszczenie jest obraźliwe i redukcjonistyczne! Sprowadzenie złożoności ludzkiej świadomości, emocji i subiektywnego doświadczenia do "algorytmu w pudełku" to ignorowanie fundamentalnych różnic między krzemem a biologicznym mózgiem. Sugeruje, że ludzka inteligencja to tylko bardziej skomplikowany system wejścia-wyjścia, co pomija esencję bycia człowiekiem.
🛡️ Optymista (Obrona): Profesor Dragan celowo używa tej metafory, aby podkreślić, jak mało rozumiemy własną "inteligencję" i jak bardzo jest ona strukturalnie podobna do przetwarzania informacji. Chodzi o wykazanie, że nasze postrzeganie rzeczywistości również bazuje na relacjach i interpretacji sygnałów, a nie na jakimś magicznym "wewnętrznym" zrozumieniu, którego AI brakuje. To otwiera drogę do głębszego zrozumienia AI.
🤔 Pytanie do Ciebie: Czy redukcja ludzkiego umysłu do skomplikowanego algorytmu to klucz do zrozumienia AI, czy raczej niebezpieczne zniekształcenie naszej prawdziwej natury?
🎯 Cytat: "Obawiam się dokładnie odwrotnie, że osoby, które to mówią, to one się doszykują elementów nadprzyrodzonych, bo chyba sądzą, że w ludzkim mózgu jest coś więcej niż matematyka, więc co niby religia tam jest, co jeszcze tam ma być, jak nie ma, no może jest religia, kto wie, może tam są jakieś rzeczy."
🤬 Sceptyk (Atak): Ten argument jest tanią ripostą! Oskarżanie o szukanie "nadprzyrodzonych elementów" to próba zdyskredytowania każdego, kto widzi różnice między mózgiem a maszyną bez zrozumienia jego racji. To nie "religia", a raczej świadomość emergentnych właściwości, których nie da się sprowadzić do sumy matematycznych operacji, odróżnia ludzki umysł od algorytmu.
🛡️ Optymista (Obrona): Dragan celnie punktuje tendencję do mistyfikowania ludzkiego umysłu. Skoro wszechświat fizyczny, którego jesteśmy częścią, jest opisywalny matematycznie, argument, że mózg magicznie wykracza poza tę ramę, wydaje się nielogiczny. Profesor prowokuje do zastanowienia, co dokładnie miałoby być „ponad” matematyką w mózgu, jeśli nie chcemy popadać w myślenie magiczne.
🤔 Pytanie do Ciebie: Czy to naiwność wierzyć, że w ludzkim mózgu jest coś więcej niż matematyka, czy też naiwność sprowadzać całą jego złożoność do obliczeń?
🎯 Cytat: "No mylić się rzeczą ludzką, a też się mylił, więc to nie jest żadna ułomność. To świadczy o tym, że jest odważny też. Ale i rzeczywiście Jan Lekun miał wiele predykcji, które się okazywały wkrótce nieprawdziwe."
🤬 Sceptyk (Atak): Sugerowanie, że błędy LeCun’a świadczą o jego "odwadze", jest wygodnym usprawiedliwieniem. W nauce, zwłaszcza w tak dynamicznie rozwijającej się dziedzinie jak AI, predykcje, które "okazują się nieprawdziwe", to nie odznaka męstwa, lecz dowód na to, że nawet rzekomi eksperci mogą się mylić, a ich słowa należy przyjmować z dużą ostrożnością. Odwaga to jedno, trafność przewidywań to drugie.
🛡️ Optymista (Obrona): Profesor Dragan używa tego przykładu, aby podkreślić zmienny i eksperymentalny charakter rozwoju AI. Nawet giganci tej dziedziny popełniają błędy, co pokazuje, że nikt nie ma monopolu na prawdę i że wciąż jesteśmy na etapie, gdzie spekulacje i ryzykowne hipotezy są częścią postępu. To pokazuje, że nawet 'autorzy' technologii uczą się na własnych nieudanych przewidywaniach, co jest naturalnym procesem w każdej nauce.
🤔 Pytanie do Ciebie: Czy nieudane predykcje wybitnych naukowców to znak ich odwagi i otwartości, czy raczej sygnał, że dziedzina AI jest zbyt młoda, by stawiać wiążące prognozy?